هاستینگ ابری

هاستینگ ابری روشی برای استفاده از سرورهای مجازی آنلاین است که می توانند ایجاد،اصلاح و طبق تقاضا به پایان برسند. به سرورهای ابری منابعی از قبیل هسته های cpu و حافظه ، توسط سرور فیزیکی که بر روی آن میزبانی می شوند اختصاص داده می شود و می تواند با انتخاب سیستم عامل توسعه دهنده و نرم افزار همراه پیکربندی شود.هاستینگ ابری می تواند برای وب سایت های میزبانی،ارسال و ذخیره ایمیل ها و نرم افزارهای مبتنی بر وب توزیع شده و سرویس های دیگر به کار رود.
در این مقاله، مروری بر مفاهیم اصلی شامل میزبانی ابری، مجازی سازی چگونه کار می کند،اجزای محیط مجازی و مقایسه با دیگر روش های معمول هاستینگ خواهیم داشت.

“ابر” به چه معناست؟

“ابر”یک اصطلاح رایج است که به سرورهای متصل به اینترنت که برای استفاده عمومی از طریق پرداخت اجاره ای و یا به عنوان بخشی از نرم افزار و یا خدمات پایه ،در دسترس هستند به کار برده می شود.یک سرویس ابری می تواند اشکال مختلفی شامل میزبانی وب،میزبانی فایل و اشتراک گذاری،و توزیع نرم افزار داشته باشد.”ابر” می تواند همچنین برای اشاره به محاسبات ابری که استفاده از چندین سرور متصل به هم برای به اشتراک گذاشتن حجم کار یک عمل است، به کار رود.به جای اجرای یک فرایند پیچیده در یک ماشین قدرتمند تک، محاسبات ابری کار را بر روی کامپیوترهای کوچک بی شمار توزیع می کند.

روش های دیگر میزبانی

میزبانی ابری ،تنها یکی از انواع روش های مختلف میزبانی موجود برای مشتریان و برنامه نویسان امروزی است اگر چه برخی تفاوت های کلیدی مابین آنها وجود دارد.به طور رایج، سایتها و اپلیکیشن ها با بودجه و ترافیک کم از میزبانی اشتراکی استفاده می کنند در حالیکه ظرفیت کاری موردتقاضای بیشتر بر روی سرورهای اختصاصی میزبانی می شوند.
میزبانی اشتراکی: رایج ترین و مقرون به صرفه ترین برای ایجاد یک سایت ساده و کوچک و در حال اجراست.در این سناریو،صدها یا هزاران سایت از منابع سرور به صورت اشتراکی استفاده می کنند،مثل حافظه و cpu. میزبانی اشتراکی تمایل به ارائه اساسی ترین و انعطاف نا پذیرترین ویژگی و ساختارهای قیمت گذاری دارد، به طوریکه دسترسی به نرم افزار اساسی سایت به دلیل خاصیت اشتراکی سرور بسیار محدود است.
میزبانی اختصاصی: هنگامی است که سرور فیزیکی به یک مشتری فروخته و یا اجاره داده می شود.این انعطاف پذیر تر از میزبانی اشتراکی است،همچنان که مشتری کنترل کامل به سخت افزار سرور،سیستم عامل و پیکربندی نرم افزار دارد.سرورهای اختصاصی مابین اپلیکیشن های مورد تقاضا از قبیل نرم افزار enterpriseوسرویس های تجاری مثل شبکه های اجتماعی،بازی های آنلاین و پلت فرم های توسعه مشترک هستند.

برای آشنایی با ویژگی های سرویس های ابری کندوهاست کلیک نمایید.

مجازی سازی چگونه کار می کند

محیط های هاستینگ ابری به دو بخش مهم تقسیم می شوند: سرورهای مجازی که اپلیکیشن ها و وبسایت ها می توانند بر روی آن میزبانی شوند و هاست های فیزیکی که سرورهای مجازی را مدیریت می کنند.این مجازی سازی آن چیزی است که در پشت ویژگی ها و مزایای هاستینگ ابری واقع است:ارتباط مابین هاست و سرور مجازی انعطاف پذیری و مقیاس پذیری که از طریق دیگر روش های میزبانی در دسترس نیست را فراهم می کند.

سرورهای مجازی

رایج ترین شکل هاستینگ ابری امروزه استفاده از سرور خصوصی مجازی یا vps است.vps یک سرور مجازی است که مانند یک کامپیوتر واقعی با سیستم عامل خود عمل می کند.در حالیکه سرورهای مجازی منابعی را که توسط میزبان به آنها اختصاص داده شده به اشتراک می گذارند،نرم افزار آنها هنوز جداگانه است، بنابراین عملیات بر روی یک vps بر روی آن یکی ها تاثیری نخواهد داشت.
سرورهای مجازی گسترش یافته و مدیریت شده توسط هاست فیزیکی هستند.هر سرور مجازی سیستم عاملی دارد که توسط هایپروایزرهاست فیزیکی نصب شده و برای اضافه کردن نرم افزار توسط کاربر روی آن آماده است.برای خیلی از اهداف عملی،یک سرور مجازی یکسان در استفاده با یک سرور اختصاصی فیزیکی است، اگر چه کارایی ممکن است در بعضی حالت ها به خاطر اشتراکی بودن منابع سخت افزاری فیزیکی با سرورهای دیگر بر روی آن هاست، کمتر باشد.

برای خرید سرور مجازی ابری رایگان کندوهاست کلیک نمایید.

برای سفارش و مشاهده پلن های سرور مجازی ابری SATA کندوهاست کلیک نمایید.

برای سفارش و مشاهده پلن های سرور مجازی ابری SSD کندوهاست کلیک نمایید.

میزبان ها

منابع به سرور مجازی توسط سرور فیزیکی که بر روی آن میزبانی می شود، اختصاص داده می شود.این میزبان از یک لایه نرم افزار استفاده می کند که هایپروایزر نامیده می شود و برای گسترش ،مدیریت،و واگذاری منابع به سرورهای مجازی که تحت کنترل آن هستند به کار می رود.اصطلاح “هایپروایزر” اغلب برای اشاره به میزبان های فیزیکی که هایپروایزرها(و سرورهای مجازی آنها) بر روی آن نصب هستند به کار می رود.
میزبان مسئول تخصیص حافظه،هسته های cpu و ارتباط شبکه ای با یک سرور مجازی هنگامی که یکی خریداری می شود است.وظیفه مداوم هایپروایزر زمانبندی عملیات مابین هسته های cpu مجازی و فیزیکی است،در حالیکه چندین سرور مجازی ممکن است از هسته های فیزیکی یکسان استفاده کنند.روش انتخاب زمانبندی عملیات یکی از تفاوت های کلیدی مابین هایپروایزرهای مختلف است.

هایپروایزرها

نرم افزار هایپروایزر رایج کمی امروزه برای هاستینگ های ابری موجود هستند.این روش های مختلف مجازی سازی برخی تفاوت های کلیدی دارند،اما همه ابزاری را فراهم می کنند که یک هاست برای گسترش،نگهداری،حرکت و به اتمام رساندن سرور مجازی در مواقع لازم،نیاز دارد.
Kvm : مخفف “ماشین مجازی مبتنی بر هسته” یک زیرساخت مجازی سازی است که درهسته لینوکس ساخته شده است.هنگامی که فعال شد،این ماژول هسته ،سرور لینوکس را به یک هایپروایزر تبدیل می کند،که به آن اجازه می دهد میزبانی سرورهای مجازی را آغاز کند.این روش با آنچه که هایپروایزرهای دیگر معمولا کار می کنند متفاوت است،از آنجا که kvm نیاز به ایجاد یا شبیه سازی اجزای هسته که برای هاستینگ مجازی استفاده می شود ندارد.
Xen:یکی از رایج ترین هایپروایزرهایی است که امروزه استفاده می شود.برخلاف kvm، xen از یک میکروکرنل که ابزار موردنیاز برای پشتیبانی از سرورهای مجازی است را بدون اصلاح هسته هاست ،استفاده می کند.xen از دو روش مجازی سازی متمایز پشتیبانی می کند: paravirtualization که نیاز به شبیه سازی سخت افزار را مرتفع می کند اما نیاز به تغییرات مخصوص اعمال شده به سیستم عامل های سرورهای مجازی و مجازی سازی به کمک سخت افزار دارد،که از ویژگی های سخت افزار مخصوص برای شبیه سازی موثر یک سرور مجازی استفاده می کند بنابراین آنها می توانند از سیستم عامل های تغییر نیافته استفاده کنند.

برای خرید هاستینگ ابری رایگان کندوهاست اینجا کلیک نمایید.

برای سفارش و مشاهده پلن های هاستینگ ابری شخصی کندوهاست اینجا کلیک نمایید.

برای سفارش و مشاهده پلن های هاستینگ ابری تجاری کندوهاست اینجا کلیک نمایید.

برای سفارش و مشاهده پلن های هاستینگ ابری پربازدید کندوهاست اینجا کلیک نمایید.

منبع 

ترجمه شده توسط :آرزو رنجبرپور